To był taki przeciwnik, którego myśmy się wtedy nie mieli prawa obawiać. Większy stres pojawił się w moim trzecim występie w reprezentacji Polski. W ramach eliminacji mistrzostw Europy graliśmy wtedy z Włochami, na dodatek w Rzymie. Na boisko weszło dziesięciu chłopców, którzy wcześniej podczas mistrzostw świata zgarnęli medale, no i ja, jako ten jedenasty. Pamiętam, że ustawiliśmy się już na Stadionie Olimpijskim, akurat stałem obok Roberta Gadochy. Nagle on na mnie zerka, uśmiecha się i mówi: „Ty, co ty taki blady jesteś? Stary, to tylko Włosi. Tu lepsi piłkarze od nas nie grają”. No i jakoś mnie tak podbudował tą swoją pewnością siebie, że i mnie się ona udzieliła. Zremisowaliśmy we Włoszech 0:0, wypadłem – jako obrońca – całkiem nieźle.
Wywiad dla portalu weszlo.com z 11.01.2020 r.