Mirosław Szymkowiak

Znany aktor Stefan Friedmann w komedii zatytułowanej „Poranek kojota” wcielił się w rolę reżysera kina akcji. O Mirosławie Szymkowiaku i jego grze w krakowskiej Wiśle mówiono po latach – reżyser największych triumfów. I coś w tym jest, gdyż „Szymek” trafił do Białej Gwiazdy w najlepszym dla niej okresie, w którym seryjnie zdobywała mistrzostwo kraju, a on świetnie odnajdywał się w roli kreatora gry. W reprezentacji miał momenty lepsze i gorsze. Do tych pierwszych z pewnością należy awans na MŚ w Niemczech.

DEBIUT

Do drużyny narodowej trafił jeszcze jako piłkarz Widzewa Łódź, opromienionego grą w Lidze Mistrzów (sezon 1996/1997) i dwoma tytułami mistrza Polski. Nie były to jedyne osiągnięcia Szymkowiaka. Wcześniej, bo w 1993 roku, sięgnął z reprezentacją do lat 16 po tytuł najlepszej ekipy w Europie. W seniorskiej kadrze zadebiutował w towarzyskim meczu z Węgrami (1:0) 6 września 1997 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. W składzie biało-czerwonych pojawili się wtedy jeszcze m.in. Aleksander Kłak, Krzysztof Ratajczyk i Andrzej Juskowiak.

OSTATNI MECZ

W kadrze „Szymek” wystąpił w 33 spotkaniach i tylko 3-krotnie wpisał się na listę strzelców. Pierwsze trafienie zanotował przeciwko San Marino (5:0) w nieudanych dla nas eliminacjach Euro 2004.

1:0 Gol M. Szymkowiaka

Jego największym reprezentacyjnym osiągnięciem był awans i gra na mistrzostwach świata w 2006 roku. Mundial w Niemczech zakończył się dla biało-czerwonych już po trzech meczach grupowych. Z funkcją selekcjonera pożegnał się Paweł Janas, który nie wyobrażał sobie drużyny bez „Szymka”. Nowy trener Leo Beenhakker dał mu szansę w zaledwie dwóch spotkaniach. Po nich Holender zrezygnował z usług kilku – jego zdaniem – wypalonych kadrowiczów. W tym gronie znalazł się Szymkowiak. Po raz ostatni koszulkę z orzełkiem przywdział w meczu inaugurującym eliminacje Euro 2008 – z Finlandią (1:3) na stadionie Zawiszy w Bydgoszczy. W składzie Polaków pojawili się m.in. Jerzy Dudek, Jacek Bąk i Tomasz Frankowski.

0:1 M. Szymkowiak trafia z wolnego

PO KARIERZE

Karierę zakończył przedwcześnie – w wieku zaledwie 30 lat. Powodem takiej decyzji były powracające problemy zdrowotne.

Miałem już dość. Nie byłem w stanie wyjść na trening bez zastrzyków, bez środków przeciwbólowych. To odbijało się na moim zdrowiu. Miałem problemy z jelitami. Byłem też wykończony psychicznie. Historia moich transferów była nieszablonowa. Z Olimpii odchodziłem w niecodziennych okolicznościach do Widzewa. Z Widzewa odchodzić do Wisły nie chciałem, bo mocno się wtedy przywiązałem do łódzkiego klubu. Ale jak już trafiłem do Wisły to nie chciałem jej opuszczać, bo właśnie Widzew i Wisła to są kluby w moim życiu najważniejsze, najbliższe mojemu sercu. W Trabzonie grę zakończyłem na własnych warunkach, choć miałem później oferty chyba z kilkunastu klubów, powiedziałem pas.

Mirosław Szymkowiak

gazetakrakowska.pl z 7 maja 2025 r.

Po zawieszeniu butów na kołku spróbował sił w roli telewizyjnego komentatora i eksperta. Później wraz z klubowym kolegą Tomaszem Frankowskim założyli Akademię Piłkarską 21. Rozkręcił również biznes... fryzjerski. W Krakowie otworzył bowiem dwa salony piękności.

Na stare lata zatęsknił za kopaniem piłki. W październiku 2014 roku na chwilę wznowił karierę i – bardziej dla przyjemności – spróbował sił w Prądniczance Kraków (rozegrał w niej tylko jeden mecz). Szymkowiak przypomniał o sobie znów w lipcu 2020 roku. W wieku 43 lat został oficjalnie potwierdzony do gry w występującym w lidze okręgowej LKS-ie Szaflary. Występował w nim do 2022 roku.

Obecnie mieszka w Zakopanem, próżno szukać go w mediach. O futbolu jednak nie zapomniał. Chętnie przyjeżdża na mecze Wisły Kraków, z którą do dziś czuje się bardzo mocno związany.

1:0 Gol M. Szymkowiaka, asysta M. Żurawskiego

SUKCESY

► Uczestnik mistrzostw świata w Niemczech (2006)
► Złoty medal mistrzostw Europy do lat 16 (1993)
► Mistrz Polski z Widzewem Łódź (1996, 1997)
► Mistrz Polski z Wisłą Kraków (2001, 2003, 2004, 2005)
► Puchar Polski z Wisłą Kraków (2002, 2003)
► Superpuchar Polski z Widzewem Łódź (1997)
► Puchar Ligi z Wisłą Kraków (2001)