Sześć lat regularnych występów w reprezentacji Polski (od 6 lutego 1985 do 13 listopada 1991 roku), 57 meczów w drużynie narodowej i 7 goli, udział w meksykańskim mundialu (1986), praca z trzema selekcjonerami: Antonim Piechniczkiem, Wojciechem Łazarkiem i Andrzejem Strejlauem. To może wpisać sobie do CV obecny trener biało-czerwonych. Przypominamy najważniejsze wydarzenia, fakty i statystyki związane z występami Jana Urbana w koszulce z orzełkiem na piersi.
W drużynie narodowej zadebiutował za kadencji Antoniego Piechniczka. W 1985 roku biało-czerwoni wyjechali na modne wówczas tournée za Wielką Wodę. 6 lutego zmierzyli się w meksykańskim Queretaro z… Bułgarią (2:2), a Jan Urban w 79. minucie zmienił medalistę hiszpańskiego mundialu - Andrzeja Buncola.
Po raz pierwszy w podstawowej jedenastce wystąpił osiem dni później, w kolumbijskiej Bogocie, gdzie kadra Piechniczka przegrała 0:1 z drużyną gospodarzy.
W Opolu tylko raz, w oficjalnym meczu międzypaństwowym, zagrała pierwsza reprezentacja Polski. 17 kwietnia 1985 roku biało-czerwoni długo męczyli się z Finlandią, ale ostatecznie wygrali 2:1. Urban zagrał od początku spotkania, ale w drugiej połowie zmienił go Andrzej Pałasz, który w 81. minucie strzelił zwycięską bramkę.
Już miesiąc później Jan Urban został rzucony przez trenera Piechniczka na naprawdę głęboką wodę. W Atenach biało-czerwoni grali z Grecją w eliminacjach mistrzostw świata. Był to dla Polaków praktycznie mecz o wszystko, bo po porażce z Belgią w Brukseli (0:2), nie mogli sobie pozwolić na kolejną stratę punktów. Urban zagrał 90 minut i przyczynił się do efektownej wygranej 4:1.
Po wygranej na Stadionie Olimpijskim kadra Piechniczka nabrała rozpędu w eliminacjach do meksykańskiego mundialu. A do skromnej, ale bezcennej wygranej w Tiranie z Albanią w istotny sposób przyczynił się Urban. Po jego efektownym zagraniu piętą zwycięskiego gola strzelił Zbigniew Boniek. To było zresztą pożegnalne - 24 trafienie - „Zibiego” w drużynie narodowej.
Po bezbramkowym remisie z Belgią w Chorzowie (Urban zagrał na Stadionie Śląskim 90 minut) biało-czerwoni mogli świętować piąty w historii awans na mistrzostwa świata. W 22-osobowej kadrze na mundial w Meksyku nie mogło zabraknąć Urbana. Ale premierowe spotkanie - z Marokiem (0:0) - rozpoczął na ławce rezerwowych. Wszedł na boisko dopiero w 56. minucie za Dariusza Dziekanowskiego. I w ciągu ponad pół godziny przebojem wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce na tym turnieju. Najpierw jego uderzenie w efektownym stylu obronił marokański bramkarz Zaki, a później piłka po strzale Urbana trafiła w słupek. W kolejnych spotkaniach z Portugalią (1:0) i Anglią (0:3) już nie schodził z boiska ani na minutę. W pożegnalnym meczu Polaków na Mexico'86, z Brazylią (0:4) w 1/8 finału, został zmieniony w 84. minucie przez Władysława Żmudę, dla którego był to już czwarty mundial. Z kolei dla Urbana pierwszy i… jedyny mistrzowski turniej w koszulce z orzełkiem na piersi.
Piechniczek zrezygnował z funkcji selekcjonera po mundialu w Meksyku, a jego następcą został Wojciech Łazarek. Popularny „Baryła” nie wyobrażał sobie reprezentacji bez Jana Urbana. Dość powiedzieć, że piłkarz Górnika Zabrze zagrał aż w 31 z 32 meczów (!) jakie biało-czerwoni zagrali pod wodzą Łazarka. Opuścił tylko wyjazdowe starcie z Grecją (0:1, 29 kwietnia 1987) w el. ME. Na pierwsze trafienie czekał do swojego meczu numer 22 w drużynie narodowej. 18 marca 1987 roku, w Rybniku, Polacy wygrali 3:1 z Finlandią, a Urban otworzył wynik już w 10. minucie. Był to premierowy mecz naszej reprezentacji, rozegrany w Polsce na podgrzewanej murawie.
Porażka 0:3 z Anglią na Wembley w el. MŚ, to praktycznie koniec szans biało-czerwonych na awans na włoski mundial i jednocześnie koniec pracy Wojciecha Łazarka z reprezentacją Polski. Nowym selekcjonerem został Andrzej Strejlau, u którego Urban również był pewniakiem do pierwszego składu. W eliminacjach ME 1992 strzelił swojego pierwszego gola w meczu o punkty, a później ostatniego w drużynie narodowej. Tym pierwszym było trafienie z Turcją (3:0) na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, drugim bramka z Irlandią (3:3) w Poznaniu. Na stadionie Lecha Urban rozegrał również ostatni mecz w kadrze. Remis z Anglią (1:1) sprawił, że na Euro do Szwecji pojechali nasi rywale, a licznik reprezentacyjnych występów obecnego selekcjonera zatrzymał się na liczbie 57.
57 spotkań, 7 goli
Debiut: 6 lutego 1985, Querataro (Meksyk), Polska - Bułgaria 2:2, towarzyski
Ostatni mecz: 13 listopada 1991, Poznań, Polska - Anglia 1:1, eliminacje ME
Pierwszy gol: 18 marca 1987, Rybnik, Polska - Finlandia 3:1, towarzyski
Ostatni gol: 16 października 1991, Poznań, Polska - Irlandia 3:3, eliminacje ME
Bilans 57 spotkań: 24 zwycięstwa, 18 remisów, 15 porażek.
Podział na rozgrywki: 4 mecze w MŚ, 6 w eliminacjach MŚ, 11 w eliminacjach ME, 36 towarzyskie.
Gole: 7 (1987 Finlandia, Norwegia, 1989: Kostaryka, Rumunia, 1991: Turcja, Francja, Irlandia).
Mecze u poszczególnych selekcjonerów: Antoni Piechniczek (1985-86, 17 meczów), Wojciech Łazarek (1986-89, 31 meczów), Andrzej Strejlau (1989-91, 9 meczów)
Przynależność klubowa: Zagłębie Sosnowiec (7 meczów w reprezentacji), Górnik Zabrze (42 mecze), Osasuna Pampeluna (8 meczów)
Mecze z reprezentacjami 35 krajów: Bułgaria (1985, 1988), Kolumbia (2x1985), Rumunia (1985, 1987, 1988, 1989), Finlandia (1985, 1987, 1991), Grecja (1985, 1986), Albania (1985, 1988), Belgia (1985), Tunezja (1985), Turcja (1985, 1991), Urugwaj (1986), Hiszpania (1986), Dania (1986), Maroko (1986), Portugalia (1986), Anglia (1986, 1989, 1991), Brazylia (1986), Korea Północna (1986), Irlandia (1986, 1988, 2x1991), Holandia (1986, 1987, 1991), Norwegia (1987, 1989), Cypr (2x1987), Węgry (2x1987), NRD (1987, 1988), Czechosłowacja (1987), Izrael (1988), Irlandia Płn. (1988), ZSRR (1988, 1989), USA (1988), Kanada (1988), Kostaryka (1989), Gwatemala (1989), Meksyk (1989), Szwecja (1989), Jugosławia (1990), Francja (1991).
►ZOBACZ NAJWAŻNIESZE WYDARZENIA Z JEGO REPREZENTACYJNEJ KARIERY