Mariusz Lewandowski

Gdy współczesny młody kibic piłkarski usłyszy nazwisko Lewandowski, od razu na myśl przychodzi mu tylko jeden zawodnik – Robert. Jednak „Lewy” z Bayernu Monachium to nie jedyny Lewandowski, który reprezentował biało-czerwone barwy. Przed laty w drużynie narodowej występowali m.in. pomocnik Grzegorz oraz obrońca lub defensywny pomocnik Mariusz. I właśnie drugiemu z nich będzie poświęcony ten odcinek „Z biegiem lat, z biegiem dni”. Zaczynał w Zagłębiu Lubin, ale na szerokie wody wypłynął w Groclinie Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski. Dobrą postawą zapracował na transfer do Szachtara Donieck, w którym spędził 9 lat. To właśnie z tego klubu trafił do drużyny narodowej.

DEBIUT

Lewandowski pojawił się w reprezentacji Polski jeszcze przed mistrzostwami świata w Korei Południowej i Japonii (na turniej finałowy nie pojechał). Podczas zgrupowania na Cyprze selekcjoner Jerzy Engel dokonał przeglądu zawodników, z których mógłby ewentualnie skorzystać na mundialu. Pierwszy raz (i jedyny pod wodzą tego trenera) „Lewy” zagrał w koszulce z orzełkiem na piersi 10 lutego 2002 roku. Tego dnia biało-czerwoni zmierzyli się towarzysko z Wyspami Owczymi (2:1) na Stadionie Tsirion w Limassol. W składzie naszej reprezentacji pojawili się m.in. tacy gracze jak: Jakub Wierzchowski, Tomasz Ciesielski, Mariusz Piekarski i Tomasz Moskała.

OSTATNI MECZ

Był piłkarzem drużyny narodowej przez 11 lat – ale z dużą przerwą. Po nieudanych eliminacjach MŚ 2010 wziął bowiem 4-letni rozbrat z kadrą. W sumie wystąpił w 66 spotkaniach, w których zdobył 5 bramek. Pierwsze trafienie zanotował w towarzyskim starciu z Estonią (3:1) w 2005 roku. Reprezentował nasz kraj na mistrzostwach świata w Niemczech (2006) i mistrzostwach Europy w Austrii i Szwajcarii (2008). Praktycznie przez całą karierę w drużynie narodowej przyjeżdżał na zgrupowania jako zawodnik Szachtara Donieck. Dopiero na dwa ostatnie, w eliminacjach MŚ 2014, przybył jako gracz FK Sewastopol. Z reprezentacją rozstał się na dobre 15 października 2013 roku na stadionie Wembley w Londynie, gdzie Polska zmierzyła się z Anglią (0:2) na zakończenie nieudanych kwalifikacji do mundialu w Brazylii. W naszym zespole pojawili się tego dnia późniejsi liderzy kadry – Wojciech Szczęsny, Kamil Glik, Jakub Błaszczykowski i Robert Lewandowski.

PO KARIERZE

Zakończył karierę nieco po cichu, bez oficjalnej decyzji – w 2014 roku w FK Sewastopol. Lwią jej część spędził na Ukrainie i tam osiągał największe klubowe sukcesy (z Szachtarem). Po zawieszeniu butów na kołku rozpoczął kurs trenerski. Trzy lata później otrzymał licencję UEFA Pro. Pierwszym klubem, jaki dane mu było poprowadzić, było Zagłębie Lubin – czyli zespół, którego jest wychowankiem. Z początku wiodło mu się bardzo dobrze. Jednak później Miedziowi nie osiągali wyników na miarę oczekiwań i „Lewy” został zwolniony. W styczniu 2020 roku objął pierwszoligowy Bruk-Bet Termalikę Nieciecza. W klubie z niewielkiej wsi z województwa małopolskiego udowodnił, że w trenerskim fachu nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Z drużyną zdołał awansować do ekstraklasy. Tam jednak jego zespołowi nie wiodło się najlepiej i w grudniu 2021 roku Lewandowski został zwolniony. Bez pracy pozostawał przez 4 miesiące. W kwietniu 2022 roku zatrudniono go w roli szkoleniowca w innym ekstraklasowym klubie – Radomiaku Radom. Na stanowisku wytrwał rok. 16 kwietnia 2023 r. „Lewemu” podziękowano za pracę w radomskim zespole.

SUKCESY

► Uczestnik mistrzostw świata w Niemczech (2006)
► Uczestnik mistrzostw Europy (2008)
► Zdobywca Pucharu UEFA z Szachtarem Donieck (2009)
► Mistrz Ukrainy z Szachtarem Donieck (2002, 2005, 2006, 2008, 2010)
► Wicemistrz Ukrainy z Szachtarem Donieck (2003, 2004, 2007, 2009)
► Zdobywca Pucharu Ukrainy z Szachtarem Donieck (2002, 2004, 2008)
► Zdobywca Superpucharu Ukrainy z Szachtarem Donieck (2005, 2008)
► Piłkarz Roku tygodnika „Piłka Nożna” (2009)
► Zasłużony Mistrz Sportu Ukrainy (2009)
► Awans do ekstraklasy z Bruk-Bet Termaliką Nieciecza jako trener (2021)