Dla podwarszawskiego klubu znalezienie się w gronie ośmiu najlepszych zespołów pucharu i spotkanie z Lechem to historyczna sprawa. W komunikacie na stronie internetowej klub prosił wszystkich kibiców wybierających się na mecz (komplet 2 tys. biletów został wykupiony), by pod stadionem stawili się już... 90 minut przed pierwszym gwizdkiem sędziego. Wszystko po to, by uniknąć niepotrzebnych nerwów i tłoku przy bramach stadionu. Kolejki całkiem uniknąć się nie dało. Fani czekający na wejście usłyszeć mogli m.in. klubowy hymn ze słowami „Każdy rywal boi się / Pruszków Znicz MKS / Nanana nana ukochana drużyna / Nasza duma i nadzieja”. W lata 90. XX wieku przeniosła ich z kolei płynąca z głośników piosenka „Bez nienawiści”, w której rapowali młodzi wówczas i świetnie zapowiadający się piłkarze, jak Marek Citko czy Artur Wichniarek...

Maciejowi Skorży bardzo zależało, by jego podopieczni wyszli na boisko z podobnym nastawieniem jak na pojedynki ligowe i w premierowych fragmentach trener Kolejorza mógł być usatysfakcjonowany, bo goście zdecydowanie zaatakowali i zepchnęli II-ligowca do głębokiej obrony. W 11. minucie miejscowi uratowali się jeszcze przed utratą gola, gdyż sprzed pola karnego minimalnie chybił Dariusz Formella, ale kilka chwil później było 0:1. Po dośrodkowaniu z lewego skrzydła Arkadiusz Jędrych wybił piłkę zbyt krótko, wprost pod nogi Karola Linettego, a młody pomocnik wpakował ją do siatki natychmiastowym strzałem w kierunku dalszego słupka. Michał Bigajski nie miał najmniejszych szans na uniknięcie nieszczęścia.

Po zmianie stron gospodarze sensacyjnie doprowadzili do wyrównania, a chwilę potem mieli nawet okazję do wyjścia na prowadzenie (piłka po strzale Jędrycha odbiła się od słupka). Wściekły trener Skorża desygnował do gry Zaura Sadajewa, a Czeczen w 6 minut (!) odmienił losy meczu. Najpierw asystował przy golu Dariusza Formelli, a potem sam dwukrotnie pokonał bramkarza Znicza. Rewanż przy ul. Bułgarskiej w Poznaniu wydaje się być już tylko formalnością.