Wuppertaler SV - Ruch Chorzów 5:4, 03.10.1973

Dawno, dawno temu, zanim jeszcze ostre strzelanie w Lidze Mistrzów urządzili sobie piłkarze Legii i Borussii Dortmund (0:6, 4:8), kibice byli świadkami kanonady w innej niemiecko-polskiej rywalizacji. W pierwszej rundzie Pucharu UEFA w sezonie 1973/74 chorzowski Ruch trafił na Wuppertaler SV. Niezbyt znany nad Wisłą klub z Nadrenii Północnej-Westfalii był wtedy rewelacją Bundesligi – jako absolutny debiutant zajął w niej czwarte miejsce i zapewnił sobie prawo występu w europejskich rozgrywkach. Zderzenie z grą na tym poziomie miał jednak bolesne, bo musiał się zmierzyć ze świetnie dysponowaną w tamtym czasie drużyną Michala Vičana. Niebiescy już na Cichej zaaplikowali rywalom cztery bramki, tracąc tylko jedną. W rewanżu trochę poniosła ich ułańska fantazja i wdali się iście bokserską wymianę ciosów, która skończyła się rzadko spotykanym w futbolu wynikiem 5:4. W odróżnieniu od Legii im jednak ten strzelecki festiwal się opłacił. Do kolejnej rundy awansował Ruch.

Jadąc do Niemiec, spytałem się prezesa o finanse dotyczące ewentualnego zwycięstwa. Chodziło o dodatkowe premie za wygraną. Kierownik zespołu stwierdził, że jak przejdziemy Niemców – jest premia. Jeśli wygramy jeden mecz, ale w drugim przegramy i nie awansujemy – premii nie ma. Dotarliśmy na miejsce, pojeździliśmy kolejką, wiszącą nad rzeką – to były nasze przygotowania do meczu. W szatni pojawiła się delegacja niemiecka, która zaproponowała, żebyśmy mecz przegrali, ale takim wynikiem, że możemy awansować. Zaczęły się wtedy jakieś dziwne i niezbyt przyjemne rozmowy w szatni. Ja po niemiecku mówiłem wtedy słabo, ale zrozumiałem tylko tyle, że mamy mecz przegrać. Powiedziałem, że nie zgadzam się na to. Stwierdziłem, że kiedy wyjdziemy na boisko, to musimy od razu strzelić pierwszą bramkę, bo ja im nie wierzę. Pierwszą bramkę strzeliłem ja, chyba już w dziewiątej minucie (w ósmej – przyp. red.). Mecz zakończył się wynikiem 5:4 dla Niemców. Przy takim wyniku my awansowaliśmy, ale oni cieszyli się ze zwycięstwa przed własną publicznością. Wrzawa, jaka tam była... Uściski niemieckich kibiców... Po meczu tak nas ściskali, jakbyśmy to my zrobili im niesamowity wynik.

Jan Benigier w rozmowie z Pawłem Pawłowskim dla portalu rmf24.pl; 19 kwietnia 2020 r.

ROZMÓWKI POLSKO-NIEMIECKIE