Ciężko jest wskazać bohatera. Myślę, że największym bohaterem jest cała drużyna ze sztabem szkoleniowym. Po prostu my wszyscy. Cieszymy się z tych trzech bramek, tyle wystarczy. Najważniejszy jest awans. Mieliśmy dobrze opracowanego przeciwnika, wiedzieliśmy, że grają dosyć wysoko. Dlatego też się tak ustawiliśmy i było to widać szczególnie w pierwszej połowie. Mnie najbardziej cieszy zwycięstwo drużyny i nasz awans (bardziej niż gol i asysta – przyp. red.). Teraz możemy spokojnie się przygotować i trafić na jakiś fajny zespół z ekstraklasy i pokazać, że nie jesteśmy przypadkową drużyną w I lidze. Walczymy do samego końca.

Podobnie było w spotkaniach ligowych, m.in. z Górnikiem Zabrze, więc musimy się przestawić na to, że boiska będą coraz gorsze z tego powodu, że zbliża się okres zimowy. Zespoły też wiedzą, że my staramy się dłużej utrzymywać przy piłce, grają z nami z kontrataku. I tu moim zdaniem mamy największy problem i to musimy poprawić, żeby w następnych meczach zdecydowanie tracić mniej tych goli. Ostatnio z Górnikiem cztery bramki, dzisiaj trzy. To zdecydowanie za dużo, żeby myśleć o korzystnych wynikach. Przy drugim golu mogłem się lepiej zachować. Próbowałem piłkę wyprowadzić, zamiast zagrać na uwolnienie i mieć spokój. Dopiero po drugim golu zaczęliśmy stwarzać sytuacje, graliśmy na połowie Puszczy. Byliśmy blisko, żeby wyciągnąć wynik na 2:2 i wszystko się mogło wtedy zdarzyć. Niestety się to nie udało. W końcówce odkryliśmy się, a Puszcza to wykorzystała. Strzelili gola na 3:1 i to oni mogą cieszyć się z awansu.