Historyczny wieczór w Niepołomicach. Sezon 2024/25 przyniósł kolejny sukces klubu z tej niewielkiej, podkrakowskiej miejscowości pod wodzą najdłużej pracującego trenera na szczeblu centralnym w naszym kraju – Tomasza Tułacza. Szkoleniowiec, który Puszczę prowadził od blisko dekady, tym razem awansował z drużyną do najlepszej czwórki Pucharu Polski. W niej, w meczu, którego stawką był awans do wielkiego finału na PGE Narodowym w Warszawie, niepołomiczanie nie sprostali jednak Pogoni. Portowcy od początku tej edycji Pucharu Tysiąca Drużyn mieli jeden cel – wrócić do stolicy i zabrać ze sobą trofeum, które w poprzednich rozgrywkach, wypadło im z rąk w ostatnich sekundach konfrontacji z krakowską Wisłą.

► W pierwszej rundzie Pucharu Polski Puszcza Niepołomice pokonała na wyjeździe Górnika Łęczna po rzutach karnych (10:9), a ćwierćfinale okazała się lepsza od Polonii Warszawa po dogrywce. Dodatkowych 30 minut w meczach 1/16 finału z Odrą Opole i 1/4 finału z Piastem Gliwice, potrzebowała również Pogoń Szczecin.

TEN PIERWSZY RAZ…

Dla defensorów obu zespołów to zdanie po meczu w Niepołomicach znaczyło zupełnie coś innego. Dla greckiego obrońcy Portowców występ w półfinale Pucharu Polski był 31. w sezonie, a zdobył on dopiero premierową bramkę. Tym bardziej cenną, że pozwoliła ona gościom ze Szczecina dobrze wejść w mecz i nabrać rozpędu. Gospodarze mogli jednak równie szybko odpowiedzieć, ale Valentina Cojocaru z 11 metrów nie zdołał pokonać – jak się wydawało – pewniak w zestawieniu Tomasza Tułacza. Mołdawianin podszedł do rzutu karnego piąty raz w sezonie, ale pomylił się dopiero po raz pierwszy.