Argentyńczycy, co podkreśla często w enuncjacjach prasowych ich aktualny trener Carlos Bilardo, traktują Gold Cup jako jeden z ważnych etapów budowy wartościowej drużyny na eliminacje mistrzostw świata 1986. Stąd też, przy w niewielkim tylko stopniu zmienionym od 1978 roku składzie, powstała konieczność generalnego odmłodzenia ekipy. Właśnie na bazie piłkarzy przebywających w Kalkucie Bilardo, czego nie ukrywa, zamierza tworzyć (wzmacniając zespół w dalszej fazie przygotowań gwiazdami typu Maradona, Díaz itp.) team na Meksyk’86.

Wielki finał zawodów o Złoty Puchar Nehru, który 27 stycznia rozegrany zostanie na stadionie Salt Lake w Kalkucie, przybliżył się poważnie naszej reprezentacji po wtorkowym remisie 1:1 z Argentyną. Zespoły uważane za faworytów 3. międzynarodowego turnieju w trzecim występie pogodziły się remisem i ten rezultat w ostatecznym rozrachunku może się okazać najkorzystniejszym rozstrzygnięciem. Stawce nadal przewodzą biało-czerwoni i Argentyńczycy legitymujący się jednakową zdobyczą punktową.

Nietypowe trofeum przywozi z Indii obrońca Roman Wójcicki. Z trzema bramkami na koncie zostaje królem strzelców. „W nagrodę dostałem dywan. Mam go do dziś. Ręcznie robiony, solidna robota, dwa metry na półtora. Kiedy na niego spojrzę, przypomina mi się, że raz w życiu byłem królem strzelców” – uśmiecha się Wójcicki. Piechniczek z tamtego okresu bardziej pamięta jednak pierścień ze sztucznym brylantem, który każdemu piłkarzowi wręczyli gospodarze. „Iwan w drodze powrotnej na lotnisku we Frankfurcie od razu pobiegł ten pierścionek wycenić. Przyniósł dwie wersje: właściwą, że to sztuczne, ale niektórych chłopaków z kadry wkręcił dla żartu, że są warte 1800 marek” – śmieje się Piechniczek.