18 czerwca 1997 roku, w przedostatniej kolejce pierwszoligowego sezonu, Widzew pokonał w Warszawie Legię 3:2 (wszystkie gole strzelając w końcówce spotkania) i zapewnił sobie drugi z rzędu, a czwarty w historii tytuł mistrzowski. Nawet najwięksi pesymiści wśród kibiców czerwono-biało-czerwonych nie przypuszczali wówczas, że na kolejną wygraną na stadionie odwiecznego rywala łodzianom przyjdzie czekać aż tak długo. Co gorsza, Widzew nie był w stanie wygrywać również u siebie, a niemoc w starciach z Wojskowymi trwała już blisko 23 lata! Jeśli dodamy do tego, że osiem kolejnych bezpośrednich starć ligowych na Stadionie Wojska Polskiego kończyło się wygranymi gospodarzy, patrząc tylko na przeszłość trudno było liczyć na sukces beniaminka. Podopieczni Janusza Niedźwiedzia w sezonie 2022/23 udowodnili jednak, że do starć z faworytami podchodzili bez większego respektu, co w połączeniu z dużą determinacją i szczęściem, dało im długo wyczekiwany punkt.

UDANE POWROTY

Obaj zdobywcy bramek w tym spotkaniu do swoich klubów wrócili przed rundą wiosenną sezonu 2021/22. Wszołek po zdobyciu z Legią dwóch tytułów mistrza Polski (2020 i 2021) przez pół sezonu, bez powodzenia, szukał szczęścia w Unionie Berlin. Szybko wrócił jednak na Łazienkowską, gdzie znów stał się ważnym ogniwem zespołu. Biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki, mecz z Widzewem był dla niego 100. występem w koszulce z eLką na piersi. Na miano klubowej legendy Widzewa pracował Pawłowski. Ofensywny piłkarz właśnie z Miasta Włókniarzy ruszył na podbój Europy. I choć Hiszpanii (w barwach Malagi) nie podbił, był to z pewnością ważny krok w jego karierze. Do Widzewa wrócił po ośmiu latach. Najpierw przyczynił się do wywalczenia awansu, żeby później odgrywać kluczową rolę w PKO Bank Polski Ekstraklasie.