We Włoszech nikt nie miał złudzeń co do tego, że Juventus jest drużyną lepszą. Niemniej pewne nauczki z przeszłości sprawiły, że przygotowania do meczu z Lechią potraktowano poważnie. Po wysokim zwycięstwie w meczu ligowym 7:0 nad Ascoli Giovanni Trapattoni zebrał swój zespół w klubowym ośrodku w Villar Perosa. „Trap” – tak nazywają dziennikarze trenera Juve – we wszystkich wypowiedziach podkreślał, że nie lekceważy rywala i choć oczekuje przejścia do drugiej rundy rozgrywek, nie przypuszcza, iż będzie to spacerek. Jeśli chodzi o gdańszczan, to nastroje w obozie Polaków, umieszczonych w ośrodku sportowym „Hasta” 50 kilometrów od Turynu, były bojowe. Trzeba przyznać, że zawodnicy zostali przygotowani do meczu znakomicie. Przede wszystkim pod względem psychicznym. Nie wyczuwało się podejścia do słynnego przeciwnika na kolanach.

Lechia zaczęła bez kompleksu. Już w 1. minucie pod bramką Tacconiego znalazł się Kamiński i tifosi nie chcieli wierzyć własnym oczom, że mogło im się przytrafić nieszczęście. Włosi byli jednak spokojni. Bynajmniej nie atakowali z furią, czego należało się spodziewać, lecz ich ataki były starannie przygotowywane przez drugą linię. Platini i Boniek reżyserowali każdą akcję, kontrolowali ustawienie szyków obronnych gdańszczan przed Fajferem. Minuty uciekały, zdenerwowanie – już wydawało się – minęło i właśnie wówczas otworzył się spadochron z bramkami.

Turyn to nie Mediolan – cudu nie było. Gdańska Lechia doznała na Stadio Comunale druzgocącej klęski i praktycznie pożegnała się już z Pucharem Zdobywców Pucharów. Sądzimy, że rezultat wczorajszego pojedynku utkwi w pamięci działaczom naszej piłkarskiej centrali i zmusi ich do wprowadzenia choćby dwumeczów w Pucharze Polski.

Oczywiście Lechia nie musiała przegrać tak wysoko. Wystarczyło skupić wszystkich zawodników w pobliżu własnej bramki, wybijać piłkę byle dalej, posyłać ją na aut, nawet na trybuny. Lechia postanowiła jednak stoczyć otwartą walkę ze sławnym Juventusem, 20-krotnym mistrzem Włoch, finalistą ostatniego Pucharu Europy. I dzięki takiej właśnie odważnej postawie zaskarbiła sobie sympatię kibiców w Turynie, którzy radowali się ze zdobycia bramek przez Domenico Penzo (30 lat, przyszedł do Juve z Verony) czy Michela Platiniego, ale także nagradzali śmiałe niekiedy ataki młodych gdańskich piłkarzy.