Szkoleniowiec Górnika wystawił na środowy mecz identyczną jedenastkę jak na ostatni mecz w ekstraklasie. Co ciekawe, jak wyliczył portal GornikZabrzeStats w przypadku zabrzańskiego klubu był to pierwszy taki przypadek od 20 maja 1992 roku! Goście postąpili natomiast wręcz przeciwnie. Radosław Mroczkowski w porównaniu do zwycięskiego spotkania z Termaliką pozostawił w składzie tylko czterech zawodników. Na murawie ta różnica była widoczna w statystykach posiadania piłki i liczby strzałów. Zabrzanie osiągnęli przewagę, łatwiej przedostawali się pod bramkę Łukasza Radlińskiego, ale siłę ognia w decydującej fazie akcji mieli dość umiarkowaną.

Górnik ma w tym sezonie dwie bronie, każda jest zabójcza dla rywali. Pierwsza to stałe fragmenty gry wykonywane przez Rafała Kurzawę. Lewonożny pomocnik dośrodkowuje tak precyzyjnie, że w niemal każdym meczu może cieszyć się z asysty. Nie inaczej było wczoraj – to po jego wrzutce z rzutu wolnego pierwszego gola spotkania strzelił Szymon Matuszek. Druga broń to niezwodny Igor Angulo. Napastnika z tak ułożoną stopą i zimną krwią dawno nie było na polskich boiskach. Sandecja przekonała się o tym dwukrotnie. Baskowi wystarczyło trochę miejsca w polu karnym, żeby precyzyjnym strzałem pokonać bramkarza. Drugi z tych goli, strzelony w dogrywce i dobijający rywali, nigdy by nie padł, gdyby jego koledzy za wcześnie nie uwierzyli, że awans mają w kieszeni.