Sprawą jako pierwszy zainteresował się komentator Polsatu Sport, Tomasz Smokowski. Dziennikarz bez trudu rozpoznał prowadzących mundialowe studio Andrzeja Zydorowicza i Jerzego Mrzygłoda. Nie miał kłopotu ze zidentyfikowaniem także Bohdana Łazuki, choć ten tym razem trochę nie był sobą, bo zaśpiewał z playbacku i pojawił się na wizji nie we fraku, a w nieco już sfatygowanym sweterku. Zaintrygowało go za to nazwisko mężczyzny, siedzącego u boku znanego aktora.

Wątek tajemniczego nieznajomego pojawił się też w rozmowie Przemysława Iwańczyka z redaktorem naczelnym Biblioteki PZPN Rafałem Byrskim w radiu TOK FM. Można jej wysłuchać TUTAJ. Temat zostaje wywołany około 15 minuty i 15 sekundy nagrania.

Personalia gościa mundialowego studia pomogli nam ustalić internauci oraz Leszek Saks z Departamentu Rozgrywek PZPN. Jako pierwszy do Biblioteki napisał pan Jakub Ptak: „Przypuszczam, że uzyskali już państwo odpowiedź na nurtujące pytanie, dotyczące »anonimowej« postaci w studiu Telewizji Polskiej podczas mundialu '82. Jeśli nie, to znam już odpowiedź ;) Zadałem to pytanie na facebookowej grupce »Polska Piłka Nożna 1945-1990«. Co mnie zaskoczyło, odpowiedzieli na nie... Stefan Szczepłek i Michał Listkiewicz. Mianowicie, tym gościem jest Henryk Steuer – były sędzia piłkarski, który w tamtym okresie pełnił funkcję szefa Kolegium Sędziów PZPN. Jak napisał Listkiewicz: »inżynier kolejnictwa, bardzo porządny i uroczy człowiek, w tamtych czasach intelektem przewyższał otoczenie«. Cieszę się, jeśli mogłem pomóc. I jeszcze bardziej cieszę się, że pomysł Biblioteki PZPN został zrealizowany. To wspaniała inicjatywa, na pewno pomoże młodym ludziom lepiej poznać zakamarki historii reprezentacji”.

Co ciekawe, pan Henryk w roli sędziego prowadził przeważnie zawody niższych klas. Jerzy Figas w książce „Sprawiedliwi na Mazowszu” wspomina, że Steuer „w roli głównego »dobił się« do III ligi. Pokazywał się też z chorągiewką na boiskach ligowych. Był jednak wspaniałym, mądrym wychowawcą wielu pokoleń piłkarskich arbitrów. (...) Posiadał rozległą wiedzę pozapiłkarską. (...) Biegła znajomość kilku języków sprawiła, iż przez długi czas był »dyżurnym« tłumaczem PZPN.”

Był również współautorem podręczników dla arbitrów, m.in. wydanych w latach 80. „Przepisów gry w piłkę nożną” i „Przewodnika dla sędziów piłki nożnej”. W obu książkach poza szczegółową analizą reguł i sytuacji boiskowych dużo jest szkiców, rysunków i zdjęć obrazujących tajniki pracy sędziego głównego i asystentów podczas meczu. W 1995 roku nadano mu tytuł Członka Honorowego PZPN.