Data założenia: 1911.

Historia założenia klubu: W Warszawie w 1911 roku doszło do połączenia dwóch funkcjonujących w ramach Warszawskiego Koła Sportowego zespołów – „Stelli” i „Merkurego”. Wskutek tego powstała Polonia, która swój pierwszy mecz rozegrała w listopadzie tego samego roku, przegrywając z Koroną Warszawa 3:4. Formalnie drużyna przekształciła się w klub sportowy w październiku 1915 roku.

Przydomki: „Czarne Koszule”, „Duma Stolicy”.

Barwy: Czarno-biało-czerwono-czarne.

Stadion: Stadion Polonii Warszawa im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego położony jest na warszawskim Muranowie, przy ulicy Konwiktorskiej. Został wybudowany w 1928 roku, a przebudowany w latach 1949-1954. Obecnie może pomieścić 7152 widzów, w tym 352 w sektorze przeznaczonym dla kibiców gości. Do obiektu przylega także hala sportowa, kryta pływalnia oraz boisko treningowe.

Klubowy herb: W herbie Polonii Warszawa znaleźć można trzy barwy: czarną, białą i czerwoną. Obecnie herb jest okręgiem, w który wpisany jest mniejszy okrąg i tarcza klubowa. Znajduje się w nim także skrót „KSP”, nazwa klubu oraz rok założenia.

Największe sukcesy: Polonia Warszawa jest pierwszym powojennym mistrzem Polski – sięgnęła po ten tytuł w 1946 roku. Po raz drugi okazała się najlepszą drużyną w kraju w roku 2000. Ponadto może pochwalić się dwukrotnym zdobyciem Pucharu Polski (1952, 2001), Pucharem Ligi Polskiej (2000) oraz Superpucharem Polski (2000). W 1999 roku zespół dotarł także do półfinału Pucharu Intertoto.

Najbardziej znani piłkarze:

Henryk Borucz. W Polonii występował przez osiem lat, stając się absolutną legendą klubu. W reprezentacji Polski rozegrał pięć spotkań. Mistrz Polski i zdobywca krajowego pucharu z warszawskim klubem.

Jerzy Bułanow. Wieloletni kapitan Polonii Warszawa, w której grał przez czternaście lat. W reprezentacji Polski rozegrał 22 spotkania, w zdecydowanej większości z opaską kapitana na ramieniu. Po zakończeniu kariery trener, między innymi Polonii.

Piotr Dziewicki. Wychowanek Milanu Milanówek, który lwią część seniorskiej kariery spędził w Polonii. Może pochwalić się mistrzostwem i Pucharem Polski, a także Pucharem Ligi Polskiej. Po zakończeniu kariery był także szkoleniowcem „Czarnych Koszul”.

Igor Gołaszewski. Wychowanek Tęczy 34 Płock, który niemal całą karierę na poziomie Ekstraklasy spędził w barwach Polonii. Na najwyższym szczeblu rozgrywkowym rozegrał w niej 212 spotkań, zdobywając 34 bramki. Ma na koncie mistrzostwo, Puchar i Superpuchar Polski, a także Puchar Ligi Polskiej.

Emmanuel Olisadebe. Nigeryjczyk, który trafił do Polonii w 1997 roku. Występował w niej przez ponad trzy lata, zdobywając mistrzostwo i Puchar Polski, a także Puchar Ligi Polskiej. W 2000 roku otrzymał polskie obywatelstwo i zadebiutował w reprezentacji narodowej. W kadrze rozegrał łącznie 25 spotkań, zdobył jedenaście bramek. Wziął z nią udział w turnieju finałowym mistrzostw świata 2002.

Łukasz Piątek. Wychowanek klubu z Konwiktorskiej. W barwach Polonii debiutował w Ekstraklasie i rozegrał w niej ponad 100 spotkań. Obecnie wciąż jest piłkarzem pierwszoligowej „Dumy Stolicy”.

Klubowe legendy:

Jan Loth. Urodzony 31 sierpnia 1900 roku, pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Koronie Warszawa, a w 1919 roku zameldował się w stołecznej Polonii, w której występował przez osiem lat. Karierę kończył w Pogoni Katowice. W reprezentacji Polski rozegrał pięć spotkań – zaczynał jako bramkarz, aby później przejść do ataku. Jeden z najlepszych polskich piłkarzy okresu międzywojennego, był wszechstronnie usportowiony, zdobywał medale mistrzostw Polski w sztafecie 4x400 metrów oraz skoku wzwyż. Zmarł przedwcześnie 7 czerwca 1933 roku, przegrywając walkę z gruźlicą. Brat Stefana, innego reprezentanta Polski.

Henryk Misiak. Przez dziesięć lat występował w Polonii, by po zakończeniu kariery związać się z tym klubem jako trener na kolejne kilkanaście. Z „Czarnymi Koszulami” sięgnął po Puchar Polski w 1952 roku.

Jerzy Piekarzewski. Z klubem związany od 1948 roku, w różnych rolach. Trenował m.in. boks, pełnił funkcję kierownika sekcji piłkarskiej, a także prezesa klubu. Inicjator Międzynarodowego Turnieju Piłkarskiego o Puchar Pamięci Małego Powstańca, dziś honorowy prezes Polonii.

Zdzisław Sosnowski. W Polonii występował przez blisko dziesięć lat. Zdobył z tym zespołem historyczne mistrzostwo Polski w 1946 roku. Do końca życia pojawiał się na stadionie przy ulicy Konwiktorskiej, wspierając zespół z trybun.

Władysław Szczepaniak. Prawdziwa legenda Polonii Warszawa, w której spędził całą swoją karierę. Wywalczył z nią pierwsze powojenne mistrzostwo kraju, w 1946 roku. Przez wiele lat występował w reprezentacji Polski, będąc jednym z filarów linii defensywnej. Wziął z nią udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie (1936) oraz mistrzostwach świata (1938). Łącznie z orłem na piersi wystąpił 34 razy. Po zakończeniu kariery piłkarskiej zajął się pracą trenerską, prowadząc drużyny ze stolicy i okolic. Zmarł 6 maja 1979 roku w Warszawie.

Inne sekcje:

W klubie funkcjonuje kilka powiązanych sekcji. Koszykarki SKK Polonia Warszawa występują na najwyższym szczeblu rozgrywkowym, natomiast koszykarze KKS Polonia Warszawa na drugim. Działają także sekcje pływacka oraz szachowa.

Ciekawostki:

- Piłkarzem Polonii Warszawa był Marian Łącz. To trzykrotny reprezentant kraju oraz zdobywca Pucharu Polski z „Czarnymi Koszulami”. Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę aktorską, wystąpił w takich filmach jak „Miś”, „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” czy „Janosik”.

- Klub jest bardzo ważny dla mieszkańców stolicy. Z okazji 100-lecia klubu stołeczny Teatr Kamienica wystawił spektakl „Czarne Serca”. Motyw Polonii Warszawa często pojawiał się także w produkcjach filmowych i telewizyjnych. Związane z nim elementy można znaleźć choćby w takich serialach i filmach jak „Do przerwy 0:1”, „Siedem życzeń” czy „Jan Serce”.

- Polonia była pierwszym klubem szczebla centralnego, w barwach którego w meczu ligowym wystąpili razem ojciec i syn. Stało się to 21 listopada 1992 roku, gdy na murawie pojawili się Stanisław i Maciej Terleccy.

- W 2004 roku kibice Polonii Warszawa adoptowali jaguarzycę mieszkającą w warszawskim ogrodzie zoologicznym. Nadano jej imię „Beata Konwiktorska VI”.

Klubowy hymn:

 

„Serce Warszawy”

 

Barwy biało-czerwone,

widać na czarnym tle,

to Polonia Warszawa,

każdy w Polsce to wie!

 

Chociaż los nie rozpieszczał,

często było pod wiatr,

nigdy się nie poddała,

choć czwartej ligi zna smak!

 

Ref. Historia dumna i krwawa,

chwała Polonii i cześć,

serce Polski Warszawa,

serce Warszawy K6! (x2)

 

Twardy mamy charakter,

czarna płynie w nas krew,

niech się niesie po świecie,

dzisiaj kibiców śpiew!

 

Ref. Historia dumna i krwawa,

chwała Polonii i cześć,

serce Polski Warszawa,

serce Warszawy K6! (x2)

 

Wierny mojej Polonii,

pozostanę po grób,

nie dam się wpuścić w kanał,

Duma Stolicy mój klub!

 

Ref. Historia dumna i krwawa,

chwała Polonii i cześć,

serce Polski Warszawa,

serce Warszawy K6! (x2)