A – jak Ajax Amsterdam. Bodaj najbardziej niespodziewany ruch w całej karierze Przemysława Tytonia. A to dlatego, że do najbardziej utytułowanego klubu w Holandii trafił w wieku 35 lat po ponad dwóch miesiącach poszukiwania nowego miejsca pracy. Gdy z końcem 2021 roku Tytoń rozstał się z amerykańskim FC Cincinnati, dość długo pozostawał bez klubu. Aż do początku marca 2022, kiedy rolę zmiennika najpierw Andre Onany, a następnie Martena Stekelenburga zaproponował mu Ajax prowadzony przez Erika ten Haga. Polak spędził w Amsterdamie rundę wiosenną i choć nie zaliczył żadnego występu, to w CV może sobie wpisać mistrzostwo Holandii za sezon 2021/22. 

B – jak Bundesliga. Po udanych okresach w ekstraklasie i Eredivisie oraz mniej udanym w Primera Division, Przemysław Tytoń trafił do ligi niemieckiej, a konkretnie do VfB Stuttgart. W trakcie jedynego sezonu w klubie (2015/16) był pewniakiem w składzie i łącznie rozegrał 33 spotkania (30 w Bundeslidze i 3 w Pucharze Niemiec). Niestety Stuttgart, mimo zimowego zrywu (8 meczów z rzędu bez porażki, w tym 5 zwycięstw), przez fatalne początek i koniec rozgrywek zajął w końcowej tabeli przedostatnie miejsce i spadł z ligi, a Tytoń przeniósł się do hiszpańskiego Deportivo La Coruna. 

C – jak Carmelo del Pozo, dyrektor sportowy Deportivo La Coruna (o którym więcej za chwilę). Dlaczego o nim wspominamy? Ano po to, żeby pokazać, że w karierze Tytonia nie zawsze było kolorowo. Dyrektor Los Blanquiazules zarzucił swego czasu Polakowi brak zaangażowania, zapowiadając, że w kolejnym sezonie (2018/19) zabraknie dla niego miejsca w kadrze klubu.

D – jak Deportivo La Coruna. Drugi hiszpański klub w karierze Przemysława Tytonia i drugi, z którym jego przygoda nie potoczyła się tak, jak miała. Na północnym-zachodzie Hiszpanii bramkarz spędził dwa sezony (2016/17 i 2017/18), podczas których wystąpił w 15 meczach La Liga, z czego 13 w debiutanckim sezonie. W jego trakcie nie brakowało miłych momentów (jak pełnienie funkcji kapitana w konfrontacji z Las Palmas), ale i ciężkich wieczorów (jak np. po porażce 2:6 z Realem Madryt). Ostatecznie Tytoń rozstał się z Deportivo w kiepskiej atmosferze, rozwiązując kontrakt na rok przed jego wygaśnięciem. Zanim znalazł nowy klub, trenował z Wisłą Płock.

E – jak Elche. Wspomnieliśmy o drugim klubie w hiszpańskim rozdziale kariery Tytonia, trzeba zatem napisać i o tym pierwszym, do którego w lipcu 2014 został wypożyczony z PSV Eindhoven. Polak od razu został podstawowym bramkarzem klubu z prowincji Alicante, a jego debiut przypadł na mecz pierwszej kolejki sezonu 2014/15 przeciwko FC Barcelona na Camp Nou przy niemal 70-tysięcznej publiczności. Piłkarze Elche spisali się w całym sezonie nieźle i uplasowali się na 13. lokacie w tabeli. Z powodu długów klub został jednak karnie zdegradowany do Segunda Division, a Tytoń po powrocie do PSV zaczął rozglądać się za nowym pracodawcą.  

F – jak Franciszek Smuda. Selekcjoner, który postawił na Tytonia, dał mu szansę debiutu w narodowych barwach i po prostu mu zaufał. U Smudy golkiper zaliczył 8 ze swoich 14 występów z orzełkiem na piersi. Trzy z nich miały miejsce podczas pamiętnych mistrzostw Europy w 2012 roku.

G – jak Górnik Łęczna. Miejsce, z którego Przemysław Tytoń wyruszył w świat. Do Górnika przychodził jako 18-letni zawodnik z trzeciej ligi, a odchodził bogatszy o 20 spotkań w ekstraklasie oraz reprezentant Polski U-19. W klubie z Lubelszczyzny spędził dwa sezony (2005/06 oraz 2006/07), w trakcie których musiał wraz z drużyną bronić się przed spadkiem. Ostatecznie klub i tak został karnie zdegradowany, a kontrakty zawodników odgórnie rozwiązano. W ten sposób Tytoń i pozostali piłkarze stali się wolnymi zawodnikami i mogli podpisać umowę z kimkolwiek chcieli. Z perspektywy czasu należy ocenić, że bramkarz wybrał najlepiej jak mógł – wyjechał do holenderskiej Rody Kerkrade, z której po czasie trafił do reprezentacji Polski. 

H – jak Hetman Zamość. Pierwszy klub, do którego Przemek trafił jeszcze jako junior. W sezonie 2004/05 Tytoń był członkiem kadry seniorskiej drużyny, która w rozgrywkach czwartej grupy trzeciej ligi zajęła 8. miejsce w 16-zespołowej stawce. Latem 2005 roku bramkarz opuścił rodzinną miejscowość i przeniósł się do Górnika Łęczna.

I – jak ikoniczna parada. Pierwsze skojarzenie polskiego kibica z Przemysławem Tytoniem to oczywiście mecz otwarcia EURO 2012 przeciwko Grecji i obrona rzutu karnego wykonywanego przez Georgiosa Karagounisa. Ówczesny bramkarz PSV Eindhoven przed rozpoczęciem turnieju doskonale znał swoje miejsce w hierarchii. Wobec kontuzji Łukasza Fabiańskiego i pomijania przez Franciszka Smudę Artura Boruca Tytoń był pierwszym zmiennikiem Wojciecha Szczęsnego. I już w pierwszym meczu mistrzostw musiał go zastąpić, po tym jak 22-latek dopuścił się faulu w polu karnym. Była 70. minuta spotkania, na tablicy widniał wynik 1:1, Polacy grali w osłabieniu, a rywale Biało-Czerwonych właśnie stawali przed olbrzymią szansą na objęcie prowadzenia. Szansę tę brutalnie odebrała im interwencja Tytonia, która wprawiła w ekstazę ponad 56 tysięcy kibiców zgromadzonych na PGE Narodowym oraz miliony w strefach kibica i przed telewizorami.

J- jak Jaap Stam. Były znakomity obrońca reprezentacji Holandii i największych europejskich klubów, takich jak Ajax Amsterdam czy Manchester United, a dla Przemysława Tytonia – trener. Co ciekawe, Stam nie prowadził Polaka, jak można byłoby przypuszczać, w którymś z jego czterech holenderskich klubów, a w amerykańskim FC Cincinnati. Golkiper rozegrał u niego 22 spotkania, choć w drugim sezonie współpracy (2021) tyle razy, co w pierwszym składzie, rozpoczynał mecze wśród rezerwowych (po 17).

K – jak Kielce. Miasto debiutu Tytonia w seniorskiej reprezentacji Polski. 29 maja 2010 roku na stadionie Korony, wówczas jednym z najnowocześniejszych w kraju, rywalem Biało-Czerwonych była Finlandia. Kibice nie byli po tym spotkaniu usatysfakcjonowani, bo Polacy tylko zremisowali, ale sam Tytoń mógł być zadowolony z zachowania czystego konta. Finowie byli także ostatnim przeciwnikiem, z którym w narodowych barwach mierzył się pochodzący z Zamościa golkiper. W marcu 2016 roku rozpatrywany pod kątem powołania na EURO 2016 Tytoń zmienił po przerwie Artura Boruca i ponownie nie dał sobie strzelić gola. Tym razem kadra wysoko, bo aż 5:0, wygrała.

L – jak Lars Unnerstall. Bramkarz, którego zmiennikiem w Twente Enschede jest Przemysław Tytoń. W sezonie 2022/23 Niemiec zagrał w 43 spotkaniach, opuszczając tylko jedno – z Vitesse Arnhem w październiku 2022 roku. Szansę otrzymał wówczas Polak, który w debiucie w swoim dziesiątym klubie w karierze zachował czyste konto, a jego drużyna wygrała 3:0. 

Ł – jak Łukasz Garguła. Polscy kibice pamiętają Tytonia głównie z jednej interwencji. Poza strzałem Georgiosa Karagounisa golkiper obronił w swojej seniorskiej karierze 8 rzutów karnych. Wykonawcą pierwszego z nich był Łukasz Garguła w rundzie wiosennej sezonu 2006/07. Co ciekawe, Tytoń stanął oko w oko z pomocnikiem GKS-u Bełchatów bezpośrednio po wejściu na boisko za napastnika Tomasza Zahorskiego. Chwilę wcześniej wyleciał bowiem z niego Piotr Leciejewski. Brzmi znajomo?

M – jak MLS. Po rozwiązaniu kontraktu z Deportivo od sierpnia do końca 2018 roku Tytoń pozostawał bez klubu. Uczestniczył w tym czasie gościnnie w treningach Wisły Płock, wciąż poszukując nowego miejsca pracy za granicą. Po kilku miesiącach podpisał umowę z FC Cinncinati, który wraz z marcem 2019 roku rozpoczynał zmagania w amerykańskiej lidze MLS. Na dołączenie do klubu ze stanu Ohio Polaka usilnie namawiał trener Alan Koch. Ze względu na kontuzję Tytoń zagrał u niego zaledwie w trzech spotkaniach – wszystkich przegranych. Kocha zastąpił więc Yoann Damet, a po kolejnych 12 meczach szkoleniowcem FC Cinncinati został Ron Jans, z którym Polakowi układało się na tyle dobrze, że ten po trzech latach – w 2022 roku – nalegał na zatrudnienie bardzo doświadczonego już wtedy bramkarza w Twente Enschede.

N – jak New York City. Nie – to nie jest kolejny klub w CV polskiego golkipera, a rywal, przeciwko któremu Tytoń obronił swoją ostatnią (stan na wrzesień 2023 roku) jedenastkę. 18 sierpnia 2019 roku FC Cinncinati podejmowało u siebie ekipę z Nowego Jorku i od 30. minuty nieoczekiwanie prowadziło. Szczęście gospodarzy nie trwało jednak długo, bo już dwie minuty później goście doprowadzili do wyrównania, a na domiar złego w 36. minucie sędzia podyktował dla nich rzut karny. Do jedenastki podszedł Maxi Moralez, ale jego strzał obronił Tytoń. Parada Polaka ostatecznie na nic się zdała – goście wygrali ten mecz 4:1.

O – jak obieżyświat. Polska, Holandia, Hiszpania, Niemcy, Stany Zjednoczone i ponownie Holandia. Podczas swojej kariery Przemysław Tytoń zwiedził kawałek świata, reprezentując barwy dziesięciu klubów. Najwięcej czasu spędził w Holandii, gdzie zdobywał swoje jedyne trofea w karierze: mistrzostwo z Ajaksem (2021/22) oraz Puchar (2011/12) i Superpuchar (2012) z PSV.

P – jak PSV. Po czterech latach spędzonych w Rodzie Kerkrade, w tym dwóch bardzo udanych (sezony 2009/10 i 2010/11), Polaka zapragnął mieć u siebie holenderski gigant – PSV Eindhoven. Klub z południa kraju najpierw wypożyczył Tytonia na sezon 2011/12, a po jego zakończeniu wykupił go za 2,5 miliona euro. To największa suma, jaką zapłacono za 14-krotnego reprezentanta Polski. Już w pierwszym sezonie w PSV golkiper sięgnął z zespołem po Puchar Holandii, a na starcie kolejnego – po Superpuchar.

R – jak Roda Kerkrade. Pierwszy zagraniczny klub w karierze Przemysława Tytonia. W premierowym sezonie w holenderskim zespole (2007/08) był zmiennikiem Belga Brama Castro. Debiutu doczekał się 29 marca 2008 roku w spotkaniu z Heraclesem Almelo i od razu zachował czyste konto (0:0). W sezonie 2008/09 Tytoń znalazł się w kadrze na 10 z 34 meczów Eredivisie, ale ani razu nie wszedł na murawę. Miejsce między słupkami wywalczył sobie dopiero w styczniu 2010 roku i nie oddał go już aż do odejścia do PSV, czyli przez kolejne półtora roku. Jako zawodnik Rody otrzymał swoje pierwsze powołanie do reprezentacji Polski.

S – jak Superpuchar Holandii. Chronologicznie drugie trofeum w karierze Tytonia. 5 sierpnia 2012 roku jego PSV jako zdobywca Pucharu Holandii w sezonie 2011/12 mierzył się mistrzem kraju – Ajaksem Amsterdam. 50 tysięcy widzów zgromadzonych na Johan Cruijff Arenie obejrzało tego dnia kapitalne widowisko, w którym ostatecznie to ekipa z Eindhoven okazała się lepsza, wygrywając 4:2. W spotkaniu tym wzięli udział m.in. Dries Mertens, Georginio Wijnaldum, Memphis Depay, Toby Alderweireld czy Daley Blind. 

T – jak Twente Enschede. Od sezonu 2022/23 klub Tytonia. Podpisanie kontraktu z czołową drużyną Eredivisie w wieku 35 lat to najlepsze potwierdzenie marki, jaką na holenderskim rynku wyrobił sobie polski golkiper. W pierwszym sezonie przebywania w ekipie mistrzów Holandii z 2010 roku Tytoń rozegrał tylko jedno spotkanie, a jego drużyna zajęła w tabeli wysokie 5. miejsce.

U – jak USA. Piąty kraj na zawodowej liście naszego bohatera. Jego przyjście do FC Cinncinati zbiegło się w czasie z przyjęciem tej drużyny do MLS. Aby tak się stało, klub z Ohio musiał spełnić szereg warunków, w tym ten o odpowiednim zapleczu treningowym i stadionie. TQL Stadium był wtedy jeszcze w budowie i ostatecznie do użytku został oddany 16 maja 2021 roku. Tytoń zdążył rozegrać na nim 8 spotkań. Kiedy opuszczał Stany Zjednoczone, wydawało się, że zakotwiczy w spokojnym miejscu w słabszej europejskiej lidze. Tymczasem on podpisał kontrakt z… Ajaksem Amsterdam.

W – jak wstrząśnienie mózgu. W 30. minucie meczu z Ajaksem we wrześniu 2011 roku po zderzeniu z Timothy’m Derijckiem, golkiper był długo opatrywany, a lekarze – zanim przenieśli Tytonia na nosze – założyli mu na szyję specjalny kołnierz. Polak został zmieniony przez Khalida Sinouha, a potem jeszcze długo dochodził do siebie. Łącznie pauzował przez ponad 2 miesiące.

Z – jak Zamość. Rodzinna miejscowość Przemysława Tytonia, w której przyszedł na świat i stawiał pierwsze futbolowe kroki. To tutaj rozpoczęła się ciekawa, pełna wzlotów i upadków kariera, której punktem kulminacyjnym było spektakularne wejście i obrona rzutu karnego w meczu otwarcia mistrzostw Europy 2012. Tytoń w jednej chwili stał się bohaterem narodowym, a jego nowych fanów nie pomieściłby wówczas nawet Wielki Rynek w Zamościu – jedna z głównych atrakcji turystycznych miasta.