Największą niespodziankę miejscowym kibicom sprawili nasi piłkarze jeszcze przed meczem. Wbiegli na boisko z urugwajską flagą, co spotkało się z ogromnym aplauzem publiczności. Gdy odgrywano hymn polski – z trybun rozległ się śpiew około 400 polskich marynarzy, których statki zawinęły do Montevideo.

Wczesnym rankiem włączyliśmy radia, żeby usłyszeć wieści z Montevideo. Są sportowe informacje, a wyniku pierwszego tegorocznego oficjalnego meczu reprezentacji nadal nie ma! Wreszcie około dziesiątej ktoś najbardziej niecierpliwy i zarazem najbardziej przytomny wykręcił numer Polskiej Agencji Prasowej. „Zremisowaliśmy!” – krzyknął uradowany i była to optymistyczna poranna wiadomość, na którą czekaliśmy z takim napięciem. Chcieliśmy wiedzieć jak najwięcej. Tymczasem okazało się, że informacje zdobyte przez PAP są bardzo skąpe, a jedna wręcz bałamutna. „Młynarczyk w bramce” – trudno było uznać tę wiadomość za wiarygodną. „Dwie bramki strzelił Krzysztof Baran” – można wymarzyć sobie lepszy debiut w narodowym teamie? Kolejnym problemem trudnym do rozwiązania stało się ustalenie prawdziwych składów, w jakich wystąpiły obie drużyny, zwłaszcza Urugwaj. „Dlaczego nie grał Francescoli, najlepszy piłkarz Ameryki?” – nie umieliśmy odpowiedzieć sobie na to pytanie. Piszemy o tych wszystkich perypetiach nie bez przyczyny. Nie zamierzamy naszych Czytelników wprowadzać w błąd. Prawda wygląda tak: do chwili zamknięcia numeru nic więcej na temat tego meczu nie udało się nam zdobyć!

W przeddzień meczu w polskiej ambasadzie odbyło się miłe przyjęcie, w którym uczestniczyli trener naszych rywali prof. Omar Borrás i – tu ogromna niespodzianka – jeden z najlepszych bramkarzy w historii urugwajskiego futbolu Ladislao Mazurkiewicz. Człowiek-legenda, mający polski rodowód. Oczywiście, zgodnie z tradycją naszego tournée, wiele uwagi poświęcają polskiej reprezentacji prasa, radio i telewizja. Tym razem jednak zainteresowanie pobiło wszelkie rekordy. Do Urugwaju przybyła specjalna ekipa telewizji brazylijskiej, której członkowie dokładnie przepytali zwłaszcza Antoniego Piechniczka i Dariusza Dziekanowskiego. A sam mecz był transmitowany przez cztery kanały telewizyjne i osiem rozgłośni radiowych.