Wpływ Toshacka na piłkarzy wykracza często poza sprawy czysto sportowe. Na jego wyraźne życzenie cała ekipa przybyła do Wrocławia w jednakowych granatowych ubraniach. Był to pierwszy od wielu lat przypadek, że klub podporządkował się życzeniom trenera w kwestii nie związanej ze szkoleniem. Oprócz jednolitych garniturów Hiszpanie przywieźli do Polski również kucharza, ryby i kurczaki. Odpowiednio przyrządzone stanowią przysmaki kuchni hiszpańskiej.

Już akcja z 5. minuty meczu zwiastowała niewesołą sytuację, w jakiej może się znaleźć Śląsk. Sprytne podanie José Mari Bakero do Zamory udało się w ostatnim momencie zneutralizować Jedynakowi. Kiedy niebawem udaną szarżą popisał się Begiristain, dosyć liczna grupa sympatyków gości zaczęła skandować: „Hey, hey, Reala!”. Było to adekwatne do przebiegu sytuacji. Dopiero bowiem po kwadransie wrocławianie ocknęli się nieco z dominacji rywala (niezły strzał Gila i ciekawa akcja Marciniaka z Tarasiewiczem przerwana przez Arconadę), niemniej i tak pierwsza połowa przebiegała pod dyktando Hiszpanów. 

Druga część spotkania upływała już pod dyktando gości. Raz po raz na polu karnym Śląska było tłoczno, ale Baskowie seryjnie marnowali szanse, strzelając niecelnie, bądź kapitalnie interweniował Jedynak. W 77. minucie jednak musiał się poddać. Zdołał wprawdzie sparować strzał Mujiki, ale wobec dobitki Lorena był bezradny. W tym momencie stało się praktycznie jasne, że oczekiwanie na wyeliminowanie Realu minęło bezpowrotnie. Niebawem zawodnicy Realu po raz drugi pokonali Jedynaka, a tuż przed końcem przyszedł mu w sukurs słupek.

Tłumy opuszczające Stadion Olimpijski na pięć minut przed końcem meczu mówią właściwie o wszystkim. Pomimo wywalczenia przed dwoma tygodniami obiecującej zaliczki w Bilbao, Śląsk pożegnał się z PZP po przegranej 0:2 z Realem Sociedad. Co gorsza, pożegnał się w nader kiepskim stylu, a rozmiary niepowodzeń mogły być jeszcze wyższe, gdyby nie świetna forma Janusza Jedynaka oraz spora doza szczęścia, które sprzyjało wczoraj wrocławskiemu zespołowi.