W Rydze Piast wystąpił bez swojego lidera i najlepszego piłkarza poprzedniego sezonu Ekstraklasy Joela Valencii, który podpisał kontrakt z 11. zespołem angielskiej Championship Brentford FC. Gospodarze od początku grali bardzo agresywnie, jednak to gliwiczanie oddali pierwszy strzał. W 6. minucie po szybko rozegranym rzucie wolnym kopnął Jorge Félix, ale Roberts Ozols odbił piłkę, a jeden z jego kolegów wybił futbolówkę z pola karnego. Piłkarze Piasta znacznie dłużej utrzymywali się przy piłce, ale w 14. minucie było bardzo groźnie pod ich bramką, gdy rywale wykonywali rzut rożny. Nikomu nie udało się przeciąć dośrodkowania i Elvis Stuglis główkował z bliska, ale spudłował.

W 20. minucie Jorge Félix dobrze wyszedł do prostopadłego podania z głębi pola i efektownym lobem pokonał Robertsa Ozolsa. Podopieczni Waldemara Fornalika prowadzeniem nacieszyli się jednak tylko sześć minut. Pięknym uderzeniem z dystansu popisał się bowiem Armands Pētersons i František Plach był bez szans. W kolejnych fragmentach pierwszej połowy było sporo walki, czego efektem były aż cztery żółte kartki. Trzy z nich zobaczyli gospodarze, a po stronie gości ukarany został Piotr Parzyszek. Wynik, który na tamtą chwilę dawał awans Piastowi, jednak się nie zmienił i obie ekipy zeszły do szatni z rezultatem 1:1.

Piast niepotrzebnie się cofnął, a Ryga coraz groźniej atakowała. (...) W 82. minucie akcja z prawej strony zakończyła się podaniem w pole karne, gdzie piłkę do bramki z najbliższej odległości wpakował Kamil Biliński. Polski napastnik w drugiej połowie pojawił się na boisku jako ostatni i po trzech minutach dokonał dzieła zniszczenia. Gliwiczanie rozpaczliwie rzucili się do ataków, ale skomasowana i dobrze broniąca się drużyna gospodarzy wybijała każdą piłkę. Choć kilka razy dochodziło do zamieszania w polu karnym Rygi, to jednak Piast nie był w stanie poważnie zagrozić bramce Ozolsa. Koszmar i wstydliwa porażka stała się faktem, a zespół Piasta musi zdiagnozować problem, bo ewidentnie dzieje się z nim coś niedobrego…

Waldemar Fornalik może zaklinać rzeczywistość, może mówić, że stracił Joela Valencię czy Tomasza Jodłowca – i będzie miał sporo racji, ale prawda jest taka, że jego obecny zespół bardziej przypomina zbiór przypadkowych graczy. Mimo tego, w obu pucharowych dwumeczach Piast był o krok od awansu i w obu mocniejsi piłkarsko, a także mentalnie okazywali się gracze z Białorusi i Łotwy. Dla najlepszej polskiej drużyny to kolejna weryfikacja, wzbudzająca smutek, złość i rozczarowanie, ale czy zaskoczenie?