Trener Wiktor Stasiuk przed turniejem sprawdził wielu piłkarzy, nie pomijając przy tym niższych klas rozgrywkowych. Dzięki temu w drużynie znaleźli się m.in. Grzegorz Łukasik z Olimpii Elbląg czy Rafał Michalak z Unii Swarzędz. Najliczniejszą grupę reprezentantów dał jednak Górnik Zabrze. Sekcja juniorska 14-krotnych mistrzów Polski dała do tej drużyny aż trzech zawodników: Artura Ficonia, Pawła Krzeszowiaka i Grzegorza Podeszwę. Cała trójka zagubiła się tuż po turnieju, a ich sprawa przez długi czas nie wyszła na jaw. Dopiero po latach udało się dowiedzieć, dlaczego kariera młodzieżowców z Zabrza nagle się urwała: „Wtedy się pełno podejrzanych ludzi wokół nas kręciło. Była też taka afera, że tą naszą całą reprezentację do wyjazdu namawiał Willie Renke. Pamiętam, że Ficoń, Podeszwa i Krzeszowiak poszli do niego i zniknęli ze sportowej mapy świata” – mówi jeden z uczestników turnieju Jarosław Talik. „Tam chodziło o jakąś lewiznę, miało to być załatwione bez wiedzy PZPN-u. Ja w sumie też z nim rozmawiałem, ale nie podjąłem tego ryzyka. Jeśli ktoś ci mówi, żebyś przyjechał, i nie powiadamia klubu, że jedziesz, to nie można mu zaufać”.

Trenerzy portugalscy próbowali jeszcze poderwać swoją drużynę do walki o wyrównanie, ale było już za późno. Wkrótce zabrzmiał ostatni gwizdek tureckiego arbitra. Był to chyba najmilszy dźwięk. Polacy odtańczyli taniec radości, a ich rywale z trudem podnosili się z murawy. Trzeba jednak przyznać, że potrafili przegrać z godnością. Za chwilę wspólnie z trenerami i oficjelami gratulowali nam zasłużonego zwycięstwa.