„Niestety, zatrzymał się w piłkarskim rozwoju król ligowych snajperów sezonu 89/90 – Andrzej Juskowiak z Lecha”. Znany dziennikarz Grzegorz Stański w artykule zamieszczonym w roczniku „Encyklopedii Piłkarskiej Fuji” Andrzeja Gowarzewskiego nie bawił się w konwenanse. Mocne słowa, ale… prawdziwe. Z takiego samego założenia wyszedł także trener Janusz Wójcik. Juskowiak w pierwszych meczach eliminacji olimpijskich nie był zawodnikiem „pierwszego wyboru”. „Wójt” widział go raczej w roli zmiennika dla duetu napastników: Grzegorz Mielcarski – Adam Grad. „Jusko” grzał ławę i cierpliwie czekał na swoje „pięć minut”. W starciu z Irlandią dostał nawet dwadzieścia. Wszedł na boisko, zrobił swoje i został bohaterem. Niby proste, ale udaje się nielicznym. Wygrana zapewniła Polakom awans z grupy, a Juskowiakowi miejsce w podstawowym składzie. To właśnie na stadionie w Bydgoszczy narodził się późniejszy król strzelców turnieju olimpijskiego w Barcelonie.