Najmocniejsze wydarzenie tego meczu miało miejsce, gdy ten jeszcze się nie rozpoczął. Kiedy piłkarze obu drużyn wchodzili na murawę, na „Żylecie” pojawiło się spuszczone z dachu płótno przedstawiające niemieckiego żołnierza przystawiającego pistolet do głowy dziecku. Wszystko to uwieńczone było napisem w języku angielskim: „Podczas Powstania Warszawskiego Niemcy zamordowali około 160 tysięcy osób, wiele z nich było dziećmi”. Zanim sędzia zagwizdał po raz pierwszy, usłyszeliśmy jeszcze przeszywający każdego Polaka odgłos syreny znany z obchodów Godziny „W”, a później wykonanego a cappella „Mazurka Dąbrowskiego”.

Przed meczem kazachskich dziennikarzy i analityków Astany oczarowała warszawska publiczność. W trakcie meczu zresztą też. Szkoda, że nie oczarowali ich piłkarze Legii, którzy co prawda walczyli, starali się, ale nie zdołali odrobić dwubramkowej straty z pierwszego meczu. W rewanżu wygrali tylko 1:0 i odpadli z Ligi Mistrzów w III rundzie eliminacji.

Do awansu legioniści potrzebowali jeszcze jednego gola. Do końca pozostał kwadrans. Astana zwarła szeregi, Legia zaczęła zdecydowanie dominować i... nic z tego nie wyszło. Choć pod kazachską bramką kotłowało się nie raz, to jednak Legia nie stworzyła sobie żadnej okazji, aby przechylić szalę awansu do Ligi Mistrzów na swoją korzyść.