Zdawaliśmy sobie sprawę, że wyeliminować Borussię można przez dobór odpowiedniej taktyki. Wiedzieliśmy jaką siłę prezentuje Borussia. Taktykę dobieraliśmy nie tylko „pod” 0:0. Być może w stosunku do przedmeczowych założeń przez pierwszych 30 minut Lech zbyt kurczowo trzymał się własnej bramki. O wszystkim zadecydowała samobójcza bramka Niewiadomskiego. Po przerwie był frontalny atak. Nie wykorzystanie znakomitej sytuacji przez Kruszczyńskiego stanowiło zwrotny moment w meczu. Przy takiej dyspozycji napastników, jaką obserwowaliśmy w meczu z Borussią, trudno było o sukces.

Wynik 1:1 nie był najlepszym rezultatem przed meczem rewanżowym. Mieliśmy problemy kadrowe. Brak Brunsa w naszym zespole to poważny ubytek. Nie grali przecież też Hannes i Krauss, a już od 20. minuty nie nadawał się do gry Borowka i musiał opuścić boisko. Uznaliśmy, że ten mecz jest dla nas bardzo ważny. Ponieważ drużyna nie grała w Mönchengladbach najlepiej wiedzieliśmy, że w Poznaniu trzeba wygrać. Pierwsza bramka dla Borussii była szczęśliwa i przypadkowa. Ale już wcześniej zauważyliśmy, że przy zdecydowanych atakach flankami poznańscy obrońcy popełniają błędy. W drugiej połowie były cztery szanse na poprawienie rezultatu. Wykorzystaliśmy tylko jedną, dlatego trochę się denerwowałem. Rezultat 2:0 dla nas uważam za sprawiedliwy, choć nie był to najbardziej udany mecz Borussii.