Przed kilku laty rockowa grupa Uriah Heep swój wielki przebój „July Morning” („Lipcowy poranek”) na moskiewskim koncercie grała, dzięki improwizacjom, aż dziewięć minut. W ostatni czerwcowy poranek (według naszego czasu) reprezentacja Polski z mistrzami świata jak równy z równym grała przez znacznie dłuższy okres, a kilka zaimprowizowanych akcji naprawdę zasługiwało na miano przebojowych.

Wkrótce po meczu ze Słowacją doszło do wyjazdu, który zapamiętam do końca życia. Środek wakacji, zawodnicy rozsiani po Grecjach, Cyprach, Seszelach i innych Dominikanach, aż tu nagle informacja – gramy mecz. Wiadomo, że Brazylijczycy to nie ogórki, więc sobie zażyczyli, że skoro mają z nami grać, to musimy przylecieć w najmocniejszym składzie. No to dostali, bandę wczasowiczów! (…) Nic to. Trzeba posiedzieć, to posiedzimy. (...) Jedna, wielka, nieprzerwana impreza. Nawet nie wiedzieliśmy, jak nazywać kolejne dni. Było więc „przygotowanie do przygotowania rozpoczęcia zgrupowania”, „przygotowanie do rozpoczęcia zgrupowania”, „rozpoczęcie zgrupowania”, „przygotowanie do przygotowania do zakończenia zgrupowania” itd. A co dzień, to okazja! Gdy niektórych chwyciła fantazja, to zrobiło się naprawdę wesoło. Andrzej Juskowiak z Tomkiem Wałdochem nawet wynajęli sobie jacht, żeby pobawić się w wielkim stylu. (...) Apostel wiedział, że ma do czynienia z zespołem pieśni i tańca, a nie piłkarskim. „Przyjechaliśmy tu, żeby się nie skompromitować” – stwierdził. Miał rację. Sam sądziłem, że jak nas złapią, wyczują frajerów, to będę błogosławił dzień, w którym zostałem napastnikiem, a nie obrońcą lub co gorsza bramkarzem. Nikt nie obstawiał niskiego wyniku. W naszych przewidywaniach było tylko „od piątki w górę”. I co się okazało? Mogliśmy wygrać!