Katowiczanie jechali do Lizbony na mecz z Benfiką w roli chłopców do bicia. Tymczasem rzeczywistość okazała się zgoła inna. Podopieczni trenera Toniego od początku sezonu prezentują mierną formę (trzy remisy w lidze), a złożyły się na to głównie kłopoty finansowe. Stąd odejście kilku czołowych graczy i brak w składzie tercetu rosyjskiego; Juran, Kulkow i Mostowoj czekają na zaległe wypłaty, a wówczas może zdecydują się na grę.

Trener katowiczan Piotr Piekarczyk obawiał się pierwszych minut spotkania na Stadionie Światła. Okazało się, że zupełnie… niepotrzebnie. To właśnie w pierwszych minutach przeważający od pierwszego gwizdka goście byli bliscy zdobycia gola. Co tam „bliscy zdobycia”! Piłkarze GKS-u Katowice po prostu tego gola zdobyli! W 10. minucie Adam Kucz wykonywał rzut rożny. Zacentrował na przedpole bramkowe Neno, a raczej tak zakręcił piłkę, że ta w zamieszaniu, jakie powstało na piątce gospodarzy, przekroczyła linię bramkową. Widać to było z trybun, widać było także na monitorach telewizorów, jakie zamontowane mieliśmy na pulpitach na miejscach dziennikarskich. Nie widać było jedynie… z punktu, z którego patrzyli na boisko sędziowie – i gola nie uznano. Vítor Paneira, który wybił piłkę zza linii bramkowej, cieszył się, że udało mu się oszukać arbitra.

W końcówce przy stanie 0:0 Portugalczycy nie wykonali „gestu Garrinchy” i nie oddali piłki katowiczanom. Tłumaczyli to tym, że Polacy symulowali urazy. GKS miał też szczęście – w 82. minucie Grzegorz Borawski wybił piłkę z linii bramkowej. Jedyny gol padł w 86. minucie. Rezerwowy Rui Águas wykończył akcję Stefana Schwarza (zagrywał z wolnego z lewej strony boiska) i Isaíasa. Po podaniu Brazylijczyka z portugalskim paszportem (asystę zaliczył nie on, a João Pinto – przyp. red.) Rui Águas dołożył głowę, będąc trzy metry od bramki. Gdyby nie trafił, Piekarczyk już miał przygotowane zmiany taktyczne. Jednak Rafał Witkowski i Bogdan Pikuta nie zdążyli wejść na boisko. Austriacki sędzia zakończył mecz w 89. minucie.

Dla Benfiki był to mecz o tyle dziwny, że toczony praktycznie przy pustych trybunach. Zazwyczaj Stadion Światła wypełniony jest w większej części, a posiada aż 120 tysięcy miejsc. Tym razem, ze względu na nisko notowanego na tamtejszym rynku przeciwnika, na trybunach zasiadło zaledwie dziesięć tysięcy widzów, czyli… jak na jakimś ważniejszym treningu. Może dlatego gospodarze grali nonszalancko, na stojąco, bez należytej werwy.