W futbolu są takie momenty, które zostają na zawsze w pamięci. Na przykład decydujący karny Antonína Panenki w finale Euro 1976. Wykonał on jedenastkę w mistrzowskim stylu – uderzył podcinką, po długim rozbiegu. I tym strzałem kompletnie zmylił niemieckiego bramkarza, Seppa Maiera (seria rzutów karnych zakończyła się triumfem Czechosłowacji). Od tamtej pory taki sposób wykonywania strzałów z „jedenastki” określa się mianem – „a’la Panenka”. Z tą sytuacją praski pomocnik kojarzony jest do dziś. Podobnie jest w przypadku Rabaha Madjera. Gdy ktoś wspomina Algierczyka, na myśl przychodzi od razu sytuacja z 78. minuty finału Pucharu Europy z 1987 roku. Gracz FC Porto trafił do bramki Bayernu strzałem... piętą z około 3 metrów. Chwilę później zaliczył asystę przy zwycięskim golu Juary’ego. Była to słodka zemsta Madjera na niemieckiej drużynie za mundial w 1982 roku. Algieria rozgrywała wówczas świetny turniej – pokonała RFN 2:1, przegrała z Austrią 0:2 i odniosła zwycięstwo nad Chile 3:2. O tym, że nie wyszła z grupy, przesądziło starcie Niemców z Austriakami wygrane przez tych pierwszych 1:0. A ten wynik premiował jednych i drugich kosztem Algierii. Po golu w 11. minucie piłkarze Niemiec i Austrii już tylko pozorowali grę. To starcie określane jest do dziś mianem „Meczu hańby”. „To był mój rewanż za Gijon. Nigdy tego nie zapomnę, jak piłkarze RFN-u i Austrii, dzięki ukartowanej grze w roku 1982, wyeliminowali moją drużynę z mistrzostw świata” – powiedział po spotkaniu uradowany Madjer.