W przerwie były słowa otuchy, trener powiedział, że jeszcze nie wszystko stracone. Przypomniał, że potrafiliśmy wyjść z nie takich opresji. Całą drugą połowę mieliśmy przed sobą i okazało się, że można. Pierwsza bramka nas napędziła, dodała nam wiary i energii, że możemy odwrócić losy spotkania. Wróciliśmy z zaświatów, bo chyba tylko gdyńska publiczność wierzyła, że możemy osiągnąć korzystny rezultat. Nie takie bramki (jak ta po błędzie Krzysztofa Pilarza – przyp. red.) się widziało, ale trzeba było się podnieść. Błędy się zdarzają, trzeba się nie poddawać i robić dalej swoje. Po to gramy, żeby znaleźć się w finale i może znów zagrać w eliminacjach Ligi Europy.

Nie wiem co się stało. Prowadząc 2:0, nie można przegrać 2:4. Żegnamy się z rozgrywkami Pucharu Polski. Ciężko cokolwiek powiedzieć po takim meczu. Na drugą połówkę nie wyszliśmy i Arka zdobyła cztery bramki. Naprawdę bardzo słabo to wyglądało. Musimy to wziąć na klatę i w kolejnym meczu u siebie wygrać. Przegraliśmy, jest wstyd i teraz się trzeba zrehabilitować w lidze. Zabrakło przede wszystkim koncentracji. 5-10 minut, strzelili dwa gole i później poszło jakoś. Po takim meczu nie mam nic mądrego do powiedzenia. Wiadomo, każdy się teraz będzie pastwił nad nami, ale my musimy podnieść głowę i jechać do przodu. Wszystkie kontuzje w zespole są mechaniczne, że ktoś komuś „wjechał” w nogi. Rywale nas nie oszczędzają, wiedzą że chcemy grać w piłkę. Nie możemy jednak tego tak tłumaczyć, mamy taką kadrę i musimy dać sobie z tym radę. Dzisiaj przegraliśmy i na usta cisną się słowa, które trzeba byłoby ocenzurować.