O miejscowości Brzeszcze wiele osób w Polsce zapewne nigdy nie słyszało. Warto uchylić nieco rąbka tajemnicy, dlaczego akurat temu miastu zdecydowaliśmy się poświęcić kolejny odcinek cyklu „Polskie stadiony”. I nie chodzi nam tutaj wcale o osobę byłej premier Beaty Szydło, która właśnie tam rozpoczynała karierę polityczną – jako burmistrz (pochodzi z pobliskiego Pocieszyna). Skupimy się na aspekcie piłkarskim, a konkretnie – na obiekcie miejscowego Górnika, na którym przed laty grała reprezentacja Polski.
Studiując mapę Polski, na południu znajdziemy niewielkie miasto Brzeszcze. Jest ono położone w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim. To Górnośląskie Zagłębie Węglowe, na którego terenie działa Kopalnia Węgla Kamiennego „Brzeszcze”. W związku z tym miejscowa drużyna piłkarska nie mogła się nazywać inaczej niż Górnik. Choć stało się tak dopiero po wielu latach od powstania zespołu. Klub piłkarski w Brzeszczach został założony w 1922 roku pod nazwą Strzała. Utworzyli go uchodźcy z Zaolzia i zawodnicy oświęcimskiego Ślązaka. Jako KS Górnik zaczął funkcjonować dopiero od 1957 roku. 3 lata wcześniej – dzięki finansowemu wsparciu wspomnianej kopalni – wybudowany został stadion mogący pomieścić 6000 widzów.
Jako jedyna działała nieprzerwanie w całej historii klubu. Nie doczekała się jednak znaczących sukcesów na miarę sekcji lekkoatletycznej, która święciła triumfy w latach 1957-1990 (występowali w niej wielokrotni mistrzowie i reprezentanci Polski, m.in. Arkadiusz Skrzypaszek – wówczas długodystansowiec, potem zdobył dwa złote medale igrzysk w Barcelonie w pięcioboju nowoczesnym, biegacz Paweł Lorens – brązowy medalista halowych ME, Włodzimierz Włodarczyk – medalista mistrzostw Polski w skoku w dal czy Aniela Nikiel – maratonka, uczestniczka igrzysk w Atlancie). Największym osiągnięciem sekcji piłkarskiej były występy w III lidze. Miało to miejsce w latach 60. i 70. Najbardziej znanymi zawodnikami Górnika, który sięgnął po wicemistrzostwo Polski w 1976 roku w barwach GKS-u Tychy, był Jan Bielenin.
Dziś taka sytuacja byłaby raczej czymś niespotykanym, ale w latach 90. (choć zdarzało się też wcześniej) reprezentacja gościła także w mniejszych ośrodkach. Kadrowicze występowali m.in. na kameralnych obiektach w Gdyni (1991) czy w Iławie (1992). W kolejnym roku zagrali także w Brzeszczach. 31 marca 1993 roku był wielkim świętem dla ponad 11-tysięcznego miasteczka. Stadion pękał w szwach, a chętnych do zobaczenia na żywo drużyny narodowej było na pewno znacznie więcej niż 7000 widzów, którzy pojawili się na trybunach. Towarzyskie spotkanie Polska – Litwa zakończyło się niespodziewanym remisem (1:1).
Reprezentacje Polski i Litwy przed towarzyskim starciem na stadionie Górnika Brzeszcze. Mecz miał wymiar historyczny nie tylko dla tej miejscowości, ale również z uwagi na fakt, że z Litwinami graliśmy po raz pierwszy.
Mecz był szczególny nie tylko dla mieszkańców Brzeszczów, ale także dla Piotra Świerczewskiego. Popularny „Świr” – srebrny medalista IO w Barcelonie – zdobył w tym starciu swoją jedyną bramkę w historii występów w drużynie narodowej.
Od jedynej wizyty reprezentacji Polski w Brzeszczach minęły długie lata. Stadion coraz bardziej popadał w ruinę. W 2008 roku pojawiła się nawet realna groźba jego rozbiórki – o czym pisała miejscowa gazeta „Odgłosy Brzeszcz”.
Zdaniem tamtejszych mediów sprawa rozbiła się o własność gruntów. Zarząd Górnika chciał przejąć tereny w użytkowanie wieczyste i wykonać niezbędną modernizację niszczejących trybun i budynku klubowego. Na to nie przystali jednak radni, którzy woleli w dalszym ciągu użyczać Górnikowi obiekt sportowy. Kibice mieli więc powody do niepokoju. Obawiano się, że prace skończą się na rozbiórce, a nowy stadion nigdy nie powstanie. Ostatecznie jednak... nic się w tej kwestii nie zmieniło, a miejscowa drużyna nadal rozgrywała mecze na niszczejącym obiekcie.
Czas nie był łaskawy dla stadionu Górnika. Kamienne stopnie, na których niegdyś tłumnie zasiedli kibice chcący obejrzeć na żywo biało-czerwonych, przez lata popękały, porosła je trawa i mech.
W 2019 roku portal infobrzeszcze.pl pisał o tragicznym stanie Obiektu Sportowego Gminy Brzeszcze. Zamieszczono tam artykuł z oficjalnej strony miejscowego klubu, w którym mogliśmy przeczytać: „Musimy wszyscy razem usiąść i pomyśleć, co dalej z tym obiektem. Im dłużej czekamy, będzie tylko gorzej...”. Ludzie związani z Górnikiem nie mogli pogodzić się choćby z brakiem orlika, profesjonalnych płyt trawiastych, boiska wielofunkcyjnego itp. Ich zdaniem teren, jak i sam obiekt sportowy posiadały spory potencjał do tego, aby zarabiać na siebie. Tymczasem budynek klubowy, trybuny oraz boiska sprawiały wrażenie żywcem wyjętych z lat 80. ubiegłego wieku.
Stadion miejski dzierżawiony przez klub Górnik Brzeszcze był w fatalnym stanie. Trybuna główna obiektu odstraszała swym wyglądem zwykłych śmiertelników. O obiekcie, na którym gościła przed laty polska reprezentacja mówiono, że przypominał on budowlę żywcem wyjętą z lat PRL-u.
Pracy było sporo. Kibice musieli najpierw umyć ściany budynku byłego hotelu robotniczego, od którego rozciągają się trybuny. Potem trzeba było pomalować ściany, a następnie wykonać napis. Pomijając koszty, trzeba było przy tych pracach wykazać się odrobiną zdolności artystycznych.
Tak prezentowała się trybuna główna obiektu w Brzeszczach po odnowieniu jej przez kibiców. Po raz kolejny sprawdziło się porzekadło: „Polak potrafi”.
Nie były to jedyne prace wykonane przez kibiców. Oprócz malowania ścian oczyścili również krzesełka, które były montowane na początku XXI wieku. W miarę możliwości uzupełniono także brakujące siedziska.
Poza meczami piłkarskimi na stadionie w Brzeszczach organizowane są również inne imprezy, m.in. festyny gminne i charytatywne.
Stadion w Brzeszczach otrzymał nowe życie, choć kilka miesięcy wcześniej jego przyszłość, jak i całego futbolu w tym mieście, stała pod dużym znakiem zapytania.
