To być może najlepsza informacja od spadku tego klubu z ekstraklasy w 2010 roku. Od sześciu lat w Wodzisławiu rywalizowały ze sobą dwie Odry –miały te same barwy i podobne herby, ale niespecjalnie za sobą przepadały. Mediatorem był nawet prezydent miasta, ale bezskutecznie. W końcu na początku 2021 roku udało się dojść do zgody. Jedna Odra zajmie się szkoleniem młodzieży dla drugiej. A ta druga będzie walczyła o sukcesy w piłce seniorskiej.

Maciej Mielcarz w Amice Wronki, Koronie Kielce i Widzewie rozegrał 172 spotkania w ekstraklasie. W seniorach zadebiutowali w wieku 15 lat. Jego syn Oskar (rocznik 2004) na razie walczy o miejsce w czwartoligowej Warcie Sieradz. – Ma nieporównywalnie większe możliwości do rozwoju. W moim przypadku specjalistyczny trening bramkarski rozpocząłem w wieku 18 lat. A ja już go szkolę od ośmiu lat. Potencjalnie powinien zrobić większą karierę ode mnie – mówi Maciej Mielcarz.

– Kiedyś musiał nadejść ten moment, że zacznę pracować na własny rachunek. Nie po to skończyłem Szkołę Trenerów PZPN, zrobiłem licencję UEFA Pro, by być wiecznym asystentem. W tej roli dobrze się czułem, ale uznałem, że pora na samodzielną pracę – mówi Maciej Kalkowski, który w końcówce rundy jesiennej przejął Elanę Toruń.

Marcin Warcholak jeszcze niedawno świętował sukcesy z Arką Gdynia. Przygodę z ekstraklasą kontynuował w Wiśle Płock, a z Miedzią Legnica chciał do niej wrócić. Plany 31-latka mocno się zmieniły. Skomplikowała je pandemia. I choć w III-ligowym KP Starogard Gdański jest z dala od wielkiej piłki, to cały czas ma niezaspokojone ambicje, aby jeszcze coś w tym futbolu zrobić.

Zbigniew Mandziejewicz w ekstraklasie rozegrał ponad 300 spotkań. Z Legią Warszawa dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski i Puchar Polski, a także dotarł do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. Jeszcze trzy lata temu, w wieku 55 lat grał w lidze. Teraz jest trenerem Błękitnych Pustków Wilczkowski we wrocławskiej klasie A. – Wciąż gram amatorsko z kolegami. Zdrowie pozwala i jak będzie potrzeba, to w tej lidze też wejdę na boisko – zapewnia Mandziejewicz.

Radosław Majewski wyjechał do Australii, by zawojować tamtejszą ligę, ale doznał poważnej kontuzji kolana. Były reprezentant Polski wrócił do kraju, dziewięć miesięcy dochodził do zdrowia i podpisał kontrakt z mającą ogromne aspirację Wieczystą z krakowskiej okręgówki, w której gra m. in. ze Sławomirem Peszką. – Po tym jak doznałem kontuzji, od początku nastawiałem się, że wrócę do piłki. Nie chciałem w ten sposób zakończyć kariery, którą zacząłem w wieku sześciu lat. Cieszę się, że znów gram w piłkę – mówi Majewski.

– W młodości postawiłem na piłkę nożną i chciałem być profesjonalnym sportowcem. Niestety, przez boreliozę w wieku 24 lat musiałem zakończyć zawodowe granie i stawiać nowe fundamenty. Za trzy miesiące mam egzamin na trenera UEFA A – mówi Sebastian Radzio, napastnik Andrespolii Wiśniowa Góra występującej w łódzkiej czwartej lidze. – Na tyle udało mi się kontrolować chorobę, że mogę wciąż grać. Sam kontakt z szatnią, rutyna związana z treningiem, spotykanie się z kolegami są dla mnie bardzo ważne. Po prostu też kocham grać w piłkę, od małego tylko to było w głowie. Wciąż sprawia mi to ogromną radość i jest dla mnie odskocznią – podkreśla były zawodnik Widzewa i Wigier Suwałki.