33-letni napastnik jest bliski realizacji celu, bo już zdobył27 goli, a zostało jeszcze dziewięć spotkań. Między innymi dzięki jego golom Wisła Puławy pewnie zmierza po awans do drugiej ligi. – To nie jest tak, że biorę piłkę, kiwam czterech rywali i strzelam bramkę. Moja skuteczność to wypadkowa formy i jakości całej drużyny – zapewnia Adrian Paluchowski.

Trener Raduni Stężyca wciąż nie może dojść do siebie po meczu jego drużyny z Elaną Toruń. Trudno mu pogodzić się z tym, że Radunia, prowadząc 3:0 w doliczonym czasie gry, zdobyła tylko punkt. – Nie mieliśmy prawa zremisować, tym bardziej przy takim przebiegu spotkania – podkreśla Sebastian Letniowski. Co więcej, ekipa z Kaszub straciła ostatnio połowę ze swojej przewagi nad drugim zespołem w tabeli III ligi grupa II.

Pierwszy raz w historii trzeciej ligi (w dwóch grupach) po rundzie jesiennej zespoły zostały podzielone na grupę mistrzowską i spadkową. – Rozgrywki stały się bardziej atrakcyjne. Jest większa szansa odrobić straty do lidera – uważa Paweł Adamczak, prezes Świtu Szczecin, który chciałby awansować. – Emocji nie zabraknie do samego końca, bo właściwie wszyscy bronią się przed spadkiem – mówi Dominik Tomczak, trener walczącego o utrzymanie KS Kutno.

– Chciałbym zakończyć karierę dopiero wtedy, kiedy zagram na nowym stadionie w Stalowej Woli, przy pełnych trybunach i zapalonych jupiterach. Dlatego wróciłem do gry w piłkę i znów stoję w bramce Stali – mówi Tomasz Wietecha, 43-letni bramkarz trzecioligowca ze Stalowej Woli.

Przez lata zmagał się z problemami czysto sportowymi. – Rodzice nieraz powtarzali, że jak będziesz miał swoje dziecko, to się przekonasz, jak to jest... – zawiesza głos Adrian Liberacki. 26-letni piłkarz Bałtyku Gdynia na boisku nieraz musiał toczyć twarde boje z rywalami, teraz przychodzi mu jednak mierzyć się z największymi przeciwnościami.

Adam Żak, Michał Fidziukiewicz, Mariusz Idzik, Szymon Kobusiński – w tym sezonie grono czołowych strzelców trzeciej ligi, którzy wzbudzają zainteresowanie klubów z centralnego poziomu, jest wyjątkowo spore. Sytuacja to jednak rzadka, bo w poprzednich latach dobra i skuteczna gra w rozgrywkach makroregionalnych niekoniecznie musiała oznaczać szansę na awans sportowy.

Wiele dzieli Ruch Chorzów i Polonię Bytom, ale ostatnio wiele również łączy. Wielka historia, ogromne zainteresowanie ze strony kibiców, równie spektakularne upadki i świeża o nich pamięć, która w Bytomiu i Chorzowie ma wpływ na wiele aktualnych działań. Również na trzecioligowych boiskach oba kluby idą niemal łeb w łeb. A miejsce do awansu jest tylko jedno…